Zo, en hier ben ik dan weer, ik had beloofd om een lang verslag te schrijven over het concert, en hier komt het dan… niet. Ik ga beginnen met de weg ernaartoe XD want ja, dat is ook belangrijk.
Als ik alles dan nog haal met de tijd zal ik ook wat foto’s neerzetten en over het concert zelf babbelen, goed? ^^
Het begon ’s middags, ik ging m’n vriendin uit school halen (we werden bijna overreden door een politiewagen met haast XD) en we gingen naar mijn huis. Vanuit daar zouden we de trein richting Rotterdam Centraal nemen, die ons dan weer naar de trein naar schiphol zou brengen. Ja dames en heren, mijn eerste ritje in een intercity trein =D
Gelukkig konden we het juiste perron al gauw vinden en kwam de rode trein al aangereden. (overigens hadden we hier al onze eerste aanvaring met twee KiPi fans, die ook gingen. Het ene meisje rende tijdens het concert blijkbaar halfnaakt het podium op en begon Mäx te knuffelen, dit heb ik niet meegekregen, maar ik heb het ven meerdere mensen gehoord. – wat een bitch zeg. Sorry, maar dat dóe je toch niet?!)
We stapten in de trein en zochten een plekje, toevallig tegenover twee franse dames… die blijkbaar nogal veel lol hadden.
Ik wilde nog iets over hun grappige taaltje zeggen, maar deed dat toch maar niet. Gelukkig, want later bleek dat ze ook gebrekkig Nederlands konden praten.
We kwamen aan op Schiphol (serieus de eerste keer dat ik daar was) en moesten toen onze bus richting de Melkweg zoeken. Wij staan doodleuk bij zo’n bushalte, komt de bus die we moeten hebben aan de andere kant aan!
Snel naar de andere kant van de weg gerent (bijna overreden door een andere bus) en naar binnen gesprongen. Na een praatje met de buschauffeur bleek dat de bus inderdaad de goede kant op ging, maar dat de chauffeur zélf eruit zou stappen. Alsof dat ons zou boeien, maar goed. Hij had geen stempel, dus mochten we gewoon gratis mee rijden! Nadat de chauffeurs gewisseld hadden moesten de mensen die er toen weer in kwamen wél afgestempeld worden. Die nieuwe had namelijk wel zo’n stempelding. Wat een geluk hadden we toch weer, mooi een aantal strippen bespaard.
Na een ritje van ongeveer een kwartier/half uur waarin ik m’n vriendin nog verbaasde met een zwangerschap van iemand waarvan ik de naam niet noem en waarin de eerste keer plaatsvond dat ik een écht KLM vliegtuig zag, kwamen we aan op onze plek van bestemming. Op mijn zorgvuldig uitgeprinte plattegrondje stond dat het twee minuten lopen zou zijn. Ja, twee minuten, dat zou wel kloppen, behalve als je verkéérd loopt. Wat wij natuurlijk deden.
Meteen een mini-tour gehad langs wat Amsterdamse grachten, tot bleek dat we inderdaad véél te ver waren gelopen. Wij weer terug, andere afslag proberen. Toen hoorde ik ineens allemaal gegil… ja, dan moet je wel erg dichtbij zijn toch?
Zo slim als wij zijn volgen we het geluid en komen we uiteindelijk uit voor de Melkweg…
Mijn mond viel bíjna open van verbazing: Wat weinig mensen! Oké, ik had er niet zo veel verwacht, maar zó weinig. Pft, dat zou een rustig concertje worden. Best lekker eigenlijk, maar natuurlijk niet zo leuk voor de Pilzen.
Omdat het nog anderhalf uur wachten was besloten mijn vriendin en ik nog even een patatje te halen bij de Burger King. Meteen een plaspauze gehouden waarbij ik maarliefst 30 cent op het schoteltje van de schoonmaakdame gelegd heb (dat was verplicht, maar niemand deed het) – ja, ik ben wel goed opgevoed. Het waren trouwens zes muntjes van 5 cent XD
Ik at mijn patat met prachtig uitzicht op de derrière van een dame met nogal wat overgewicht (damn, als je zag hoeveel zakjes met junkfood er op die tafel stonden! =O) Later bleek dat het een meisje was, en ze ook naar het concert ging. Oeps.
Ach ja, toen ons geweldige junkfood dan eindelijk op was (wel twee mini zakjes friet omdat we verder niks meer door onze keel kregen :’) ) gingen we terug naar de Melkweg, waar het ondertussen niet echt veel drukker was.
Een aantal wijven vooraan stonden te schreeuwen dat ze geplet werden en dat de deur niet meer open kon straks, maar ze zeikten nogal, vond ik. (vooral omdat dat ene wijf van de trein er ook bij stond, en ze luid verkondigde dat Mäx van haar zou zijn. Pft, de doos)
Toen stond er ineens iemand in de lift, en begon iedereen te gillen. Ik en m’n vriendin keken elkaar met opgetrokken wenkbrauw aan. okeee….
Het bleek dus een bouwvakker te zijn. Die zal ook wel gedacht hebben XD
Een kwartiertje? later ging de deur open en begon het pletten. Gelukkig ben ik erger gewend (TH bijvoorbeeld).
Oh, waar ik me ook zo aan ergerde was dat iedereen ook ineens Tokio Hotel ging gillen, evenals de namen van de bandleden (voor de mensen die ze niet kennen: Georg, Tom, Bill en Gustav)
We gingen naar binnen… en nu stop ik ermee, het is al laat, kinderbedtijd voor mij |) – en voordat alles een beetje te lang wordt XD –
Morgen wil ik natuurlijk wel fris en fruitig m’n toets kunnen verkloten XD
Groetjess, en woensdag ga ik verder =)
Xx Mo
Mo's Heaven 